بررسی تاثیر مداخلات عصب روانشناختی بر عملکرد زبان دریافتی کودکان مبتلا به آسیب ویژه زبانی(SLI): پژوهش مورد منفرد

هدف: کودکان پیش از آنکه بتوانند حرف بزنند باید قادر به درک آنچه می‌شنوند باشند، در واقع زبان دریافتی پایه اصلی زبان بیانی است. از آنجا که مهارت‌های زبان دریافتی کودکان دارای آسیب ویژه زبانی نسبت به همسالان عادی خود پایین‌تر است، ارائه مداخلاتی که منجر به بهبود عملکرد زبان دریافتی آن‌ها شود، ضروری به‌نظر می‌رسد. هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی مداخلات عصب ‌روانشناختی بر عملکرد زبان دریافتی کودکان پیش دبستانی دارای آسیب ویژه زبانی است. روش بررسی: در این پژوهش از روش مورد- منفرد استفاده شد. به این منظور از بین کلیه کودکان پیش دبستانی دارای آسیب ویژه زبانی مراجعه کننده به کلینیک های گفتاردرمانی شهر اصفهان در سال 1392، با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند و با توجه به ملاک‌های ورود به پژوهش، 5 کودک انتخاب شدند. هر کودک بعد از چهار جلسه خط پایه، طی ده جلسه، مداخلات عصب روانشناختی را دریافت و یک ماه پس از پایان مداخله، سه جلسه تحت آزمون پیگیری قرار گرفت. ابزارهای این پژوهش برای گردآوری داده‌ها در موقعیت خط پایه، مداخله و پیگیری شامل آزمون رشد زبان (Test of Language Development. Primary, 3rd: TOLD-P: 3) ، مقیاس هوشی وکسلر کودکان نسخه چهارم (Wechsler Intelligence Scale for children 4 / Translation: WISC-IV) و مصاحبه بالینی بود. یافته‌ ها:  نتایج نشان داد که طی تحلیل دیداری نمودار داده‌ها و بر اساس شاخص‌های آمار توصیفی، مداخله مورد نظر در مورد هر پنج آزمودنی اثربخش بوده است (به ترتیب با درصد داده‌های غیرهمپوش80، 90، 100، 90 و 100 برای آزمودنی‌های شماره 1، 2، 3، 4 و 5). همچنین میانگین نمرات زبان دریافتی در آزمودنی‌های شماره 1، 2، 3، 4، و 5 به ترتیب از 57/75، 59/5، 65، 67، و 78/5 به 81/7، 77/6، 88/7، 82/9، و 95/4 افزایش یافته‌اند. نتیجه‌ گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان می ‌دهد که میانگین نمرات زبان دریافتی در هر 5 آزمودنی افزایش یافته است. لذا می‌توان به این نتیجه رسید که با مداخلات عصب‌روانشناختی، عملکرد زبان دریافتی کودکان دارای آسیب ویژه زبانی بهبود می‌یابد و می‌توان از این روش به عنوان یک روش مداخله‌ای و درمانی در آموزش و توانبخشی کودکان دارای آسیب ویژه زبانی استفاده نمود.